به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس در دوشنبه، پایگاه خبری - تحلیلی «کشتی سفید» در مطلبی به بحث و بررسی جایگاه سازمان‌های غیردولتی در قرقیزستان پرداخته و وابستگی بخش مهمی از آنها به غرب را تهدیدی برای این کشور ارزیابی کرده است.
در این مطلب آمده است که امروزه در قرقیزستان حدود چهار هزار سازمان غیردولتی وجود دارد که در آنها بیش از ۱۰۰ هزار نفر (بالای ۲ درصد جمعیت این کشور) مشغول می‌باشند.
همچنین ۸۰ سازمان غیردولتی بین‌المللی نیز در این کشور رسما انجام فعالیت می‌کند.
«کشتی سفید» نوشته است: چنانچه به ظاهر قضیه نگاه کنیم، خواهیم دید که این سازمان‌ها اساسا تحقق پروژه‌هایی در زمینه‌های بشری، حقوقی، اجتماعی، آموزشی و غیره را در دستور کار خود دارند، اما واقعیت امر این است که بخشی از سازمان‌های غیردولتی قرقیزستان به طور مشخص هدف تأثیرگذاری بر فضای سیاسی این کشور را دنبال می‌کنند.
براساس این مطلب، تأثیر سازمان‌های غیردولتی در قرقیزستان به سیاست را می‌توان در مثال نقش و نفوذ برخی از اعضای پارلمان مشاهده کرد به عنوان مثال: «آسیه ساسک‌بایوا» که اکنون عضو جناح حزب «آته مکین» در پارلمان قرقیزستان می‌باشد، سرنوشت خود را با سازمان‌های غیردولتی گره زده است.
وی سال ۱۹۹۳ مسئولیت هماهنگ‌ساز برنامه‌های فرهنگی و زبان‌آموزی سپاه صلح آمریکا را بر عهده داشته و پس از یک مرحله مدیریت بر مرکز بین‌المللی «اینتربلیم» در سال ۲۰۰۰ بر کرسی ریاست شورای مدیران بنیاد «ساروس- قرقیزستان» تکیه زد.
در ادامه آمده است: خانم «ناتالیا نیکیتنکو» نماینده پارلمان دیگر از حزب «آته مکین» نیز در سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۳ مدیر بنیاد «Junior Achievement Kyrgyzstan» بوده و از سال ۲۰۰۶ تا زمان ورود به پارلمان در سال ۲۰۱۰ مسئولیت مدیریت اجرایی انجمن مؤسسات آموزش «EbNet» و ریاست بنیاد اجتماعی «آکادمی تحصیلات عالی TeachEx» را انجام داده است.
«کائنبای اورمانایف» نویسنده این مطلب معتقد است که افرادی با این سابقه همکاری با آمریکا به جای حفاظت از منافع ملی خود، کمر همت به تحقق سیاست‌های واشنگتن برخواهند بست.
گفته شده که کارمندان بیشتر سازمان‌های غیردولتی به علت جذب هرچه بیشتر حمایت‌های مالی آمریکا و اروپا تمام سعی و تلاش خود را در مسیر برآورده کردن خواسته‌های آنها قرار داده‌اند.
تقریبا همه سازمان‌های غیردولتی قرقیزی دریافت‌‌کننده کمک‌های «بلاعوض» آمریکا و اروپا، تا جایی احساس امنیت و راحتی می‌کنند که حامیان مالی خود را پنهان نمی‌کنند و البته از مهمترین آنها بنیاد سوروس، آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (یوساید) انستیتوی ملی دموکراتیک آمریکا و غیره می‌باشند.
سازمان‌های غیردولتی فعال در قرقیزستان قطع نظر از زمینه فعالیت خود، به طور مستقیم بر فضای سیاسی این کشور تأثیر می‌گذارند و در این راستا از فرصت‌هایی که برای برگزاری نشست‌های آموزشی و سخنرانی‌ها فراهم می‌شود، استفاده به عمل آورده و به مردم راه‌های دفاع از «حقوق و آزادی‌هایشان» را تفهیم می‌کنند.
آنان همچنین بر روی رسانه‌های گروهی نفوذ بالایی دارند که چنین موقعیتی، نهادهای رسمی این کشور را در برابر سازمان‌های غیردولتی دارای رویکردهای خاص سیاسی آسیب‌پذیر می‌کند.
از جمله سازمان غیردولتی «کیلnt>nt>-کیل» (برو برو) در سال ۲۰۰۵ در آستانه وقوع انقلاب رنگی در قرقیزستان اقدام به برگزاری برخی از راه‌پیمایی‌های «مسالمت‌آمیز» در برابر نتایج انتخابات پارلمانی کرد.
هرچند در آن موقع برخی از اعضای فعال این سازمان بازداشت شدند ولی به اقدامات خود ادامه داده و سرانجام توانستند در نگاه بخش قابل‌توجهی از جامعه به‌عنوان «مبارزه برای عدالت» جلوه کنند.
پیوستن تعداد بالایی از جوانان به این سازمان غیردولتی زمینه وقوع انقلاب رنگی در سال ۲۰۰۵ را فراهم کرد و از آن موقع به این طرف به اصطلاح «تعامل با دولت» تعیین شد که آینده این کشور را همواره در هاله‌ای از ابهام نگه داشته است.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است که آمریکا و غرب با استفاده از سازمان‌های غیردولتی وابسته، رقبای ژئوپلیتیکی خود در قرقیزستان را تحت فشار قرار می‌دهند.
به عنوان مثال، اشاره شده است که «نوربیک تاکتاکنف» رئیس گروه «پرتسدنت» (سابقه) در ۹ آوریل سال جاری میلادی علیه حضور شرکت چینی «خائووی» در قرقیزستان بیانیه پخش کرد.
این اقدام در پی تحریم علیه تجهیزات شرکت یادشده از سوی مجلس سنای آمریکا به دلیل همکاری آن با ارتش چین صورت گرفت.
تاکتاکنف اعلام کرد که این شرکت چینی در اقدامات جاسوسی علیه آمریکا دست داشته و نمی‌تواند طرف واگذارکننده تجهیزات در چارچوب اعتبار دولت چین جهت شرکت مخابراتی «قرقیزتلی‌کوم» باشد.
البته این شرکت چینی هنوز در قرقیزستان فعالیت می‌کند ولی فشارهای رسانه‌ای تا حدودی توانست افکار عمومی این کشور را ضدچینی کند.
البته این امر به نفع مصرف‌کنندگان قرقیزی نبوده بلکه آمریکا است که از این دست اقدامات بهره‌برداری به عمل می‌آورد.
در ادامه این مطلب به همکاری مستقیم برخی از سازمان‌های غیردولتی قرقیزی نظیر «ائتلاف برای جامعه مدنی و دموکراسی» و سازمان ارائه خدمات حقوقی «عدالت» با آمریکا و غرب و اجرای برنامه‌های سیاسی این کشورها از سوی آنان اشاره شده است.
این در حالی است که بنیاد «ساروس» در قرقیزستان در این اواخر به بخش زمین‌شناسی و معادن قرقیزستان توجه نشان داده و حتی در این زمینه کنفرانس علمی- فنی نیز برگزار کرد.
در ادامه این بنیاد آمریکایی در زمینه ارتقاء آگاهی‌های اکولوژی برای مردم و نمایندگان نهادهای محلی دولتی دوره‌های آموزشی دایر کرد که همزمانی این اقدام با تظاهرات در منطقه «ایسیک‌کول» علیه معدن «کومتار» و بحث‌های داغ مربوط به انتخاب سرمایه‌گذار برای معدن طلای «جوری» در استان یادشده سؤال‌های زیادی را ایجاد کرده است.
در بخش پایانی مطلب آمده است که بیشتر سازمان‌های غیردولتی قرقیزستان نقش ابزار نفوذ ژئوپلیتیکی غرب را بر عهده دارند، هر چند بیشتر آنها بحث حقوق بشر را مطرح می‌کنند ولی از این طریق تزریق افکار و ایده‌های مدنظر خود به مخاطبان را هدف اصلی می‌دانند.
https://ccsi.ir//vdci.yaqct1a3wbc2t.html
ccsi.ir/vdci.yaqct1a3wbc2t.html