آینده آقای پوتین

به قطعیت می توان حدس زد که رئیس جمهوری فعلی روسیه یعنی ولادیمیر پوتین در انتخابات پیش روی این کشور ، یعنی در تاریخ 18 مارس در یک دوره دیگر شش ساله برای ریاست جمهوری این کشور انتخاب می شود . این در حالی است که محیط اقتصادی و سیاسی کشور همچنان رو به وخامت است. آنچه که هنوز نامشخص است رویکرد و روند آمادگی پوتین برای طی کردن دوره جدید تا سال 2024 است. یعنی زمانی که او از لحاظ قانون اساسی مجاز به بازبینی مجدد خواهد شد.
این رسانه در ادامه آورده است: نتیجه انتخابات ریاست جمهوری روسیه در 18 مارس نتیجه ای پیش بینی شده است: احتمالا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور فعلی، پس از کسب 5 تا 6 رتبه بالاتر از نفر دوم پیروز خواهد شد. انتخابات در روسیه امروز عادلانه تر، آزادتر و یا رقابتی تر از زمان شوروی سابق نیست. شاید تنها تفاوت این باشد که در آن دوران تنها یک کاندید برای انتخاب وجود داشت در حالیکه در حال حاضر چندین نفر وجود دارند که به نوعی انتخابات را نمایشی قابل اعتماد تر می کنند .
در بخشی دیگر از این مقاله به قلم سرگئی الکساشنکو می خوانیم: هیچ شکی وجود ندارد که پوتین یکبار دیگر خود را در مقامش ابقا می کند. همانطور که او 4 بار این کار را انجام داده است. برای مثال وی در نخستین دوره فعالیتش در سال 2003 ضمن دستگیری و تبعید رقیبش یعنی میخائیل خودوروفسکی وی را از سر راهش کنار زد.
همانطور که این روند را در سال 2004 نیز ادامه داد و بعدها برای به قدرت رساندن مدودف نیز از هیچ کوششی فروگذار نکرد . پس از آن در سال 2012 ، پوتین در اقدامی خصمانه به اوکراین حمله کرد و بعدها نیز خیل بزرگ مخالفانش را که در اعتراض به او تظاهرات کرده بودند از سر راه کنار زد و باز هم به قدرت رسید.
اما با همه این ها و با وجود توانایی های بسیار ولادیمیر پوتین ، بعید به نظر می رسد سیاست های پوتین با گذشت زمان تغییرات چندانی داشته باشد. طی این سال ها سیاستمدران لیبرالی مثل الکسی کودرین به پوتین پیشنهاد اصلاحات داده اند ، اما پوتین یک سیاستمدار کهنه کار است و به بیرون کشیدن کارت های جدید چندان علاقه ای ندارد.
برای پیش بینی آن چه احتمال می رود پوتین طی سال های آتی از خود نشان دهد، کافی است رویکردهای عمده وی طی 18 سال گذشته را مورد بررسی قرار داد. نخستین موضوع را می توان رویکرد سرکشانه روسیه در قبال غرب دانست که باعث شده روسیه هر چند مدت یکبار کشورهای همسایه خود را مورد تهدید قرار دهد.
مورد مهم دیگر، قدرت گیری تدریجی برخی گروه های کوچک سیاسی است که به مرور در برابر پارلمان و قوه قضائیه قد علم کرده اند.
روند سوم را می توان اشاعه استفاده از پلیس های مخفی در بطن جامعه و اعمال فشار بیشتر بر برخی گروه ها دانست . مورد چهارم موضوع جایگزین شدن سرویس امنیت فدرال به جای نیروهایی است که به KGB شهرت داشتند. بنابراین با گسترش قدرت گیری سرویس های امنیتی هر فرد فعال در حوزه سیاسی، فعال محیط زیست و حتی یک شهروند معمولی که فعالیت توئیتری یا فیسبوکی دارد می تواند به سرعت دستگیر شود.
روند چهارم را می توان سلب تدریجی حقوق مدنی شهروندان و کاهش آزادی های اجتماعی دانست و در نهایت روند پنجم مشمول بازرگانان می شود. در واقع شرایط اقتصاد سوریه بازرگانانی که در حوزه سرمایه گذاری داخلی فعال نباشند رفته رفته طرد می کند.
اگر ولادیمیر پوتین برای 6 سال دیگر انتخاب شود ،همه این جریان ها با شدت بیشتری ادامه خواهد داشت و روسیه در انزوای بین المللی و رکود اقتصادی قرار می گیرد. بنابراین شاید انجام برخی اصلاحات را بتوان یک الزام برای دولت آتی پوتین در نظر گرفت.
اما به نظر می رسد بین گفتار و رفتار پوتین پاره ای تناقضات وجود دارد که منجر به اشاعه حس بی اعتمادی می شود. اما می توان 4 سناریوی اساسی برای ادامه فعالیت های پوتین در نظر گرفت.
در سناریوی اول: وی با برگزاری همه پرسی محدودیت انتخاب دو بار پیاپی ریاست جمهوری که توسط قانون اساسی قرار داده شده لغو خواهد کرد. یا می تواند با بلاروس یک اتحاد تشکیل داده و به عنوان رئیس جمهور منتخب روسیه و بلاروس خدمت کند . گرچه اتحاد این 2 از سال 97 میلادی به حالت تعلیق در آمده است.
در سناریوی دوم : پوتین مصداقی از دنگ شیائوپینگ خواهد شد. او اخیرا اظهار داشته که برخی سیاست ها قابلیت تغییر دارند در نتیجه اگر سیاست های دوره پوتین را وارد روند تغییر ارزیابی کنیم، در نتیجه، می توان انتظار داشت سیاست های کلی این کشور در دوران جدید وارد فاز جدیدی می شود.
در سناریوی سوم احتمال دارد پوتین خود را خسته اعلام کرده و یک فرد دیگر مثل مدودف را جایگزین خود کند و در نهایت در سیاست چهارم ممکن است یک محافظه کار مثل دیمیتری رازگوین قدرت بگیرد.

منبع: انتخاب به نقل از پراجکت سیندیکیت

https://ccsi.ir//vdcgn39q.ak97u4prra.html